nieuw begin
hier dus ook ;-)
eens kijken hoe het gaat...
met kinderen is altijd weer de vraag:
hoe leg je het uit?
hoe ervaar je het samen?
Pasen samen ervaren vind ik niet zo'n probleem
we gaan samen naar de kerk
feestelijke dienst
mooie kleren
lekker eten
gasten uitnodigen
de ervaring van feest lijkt me heel belangrijk
elke zondag danken we daarvoor:
"dank U wel God dat het zondag is
dat we vandaag vieren dat Jezus leeft"
maar hoe leg je het verder uit?
wat is eigenlijk de betekenis van Pasen?
en hoe maak je dat aan kinderen duidelijk?
als het over Pasen gaat,
gaat het al snel over overwinning op de dood
veel kinderen kennen de dood wel
van een dier
iemand uit de familie
misschien een ander kindje
of heel dichtbij
de dood is naar en verdrietig
dat weten kinderen wel
overwinning op de dood
dat betekent dat mensen die sterven bij God zijn
veilig bij God
en natuurlijk dat dat niet het eind is
Jezus is opgestaan
en heeft van God een nieuw lichaam gekregen
en zo zal het met ons ook gaan
we zullen zeker opstaan
en van God een nieuw lichaam krijgen
hoe belangrijk ik dit ook vind
(en Paulus ook, lees 1 Korintiërs 15)
het is niet alles!
Pasen gaat niet alleen over de opstanding straks
over troost bij het sterven
op catechisatie weten kinderen kruis en opstanding altijd tot 2 dingen terug te brengen:
"Jezus is voor mijn zonden gestorven"
"Er is een opstanding uit de dood, als Jezus terugkomt"
hoe blij ik ook ben met alle mooie dingen die kinderen / tieners over Jezus zeggen
volgens mij is er meer te zeggen
en is dat ook heel belangrijk
want: Pasen heeft toch niet alleen maar met het leven ná dit leven te maken?
het kruis heeft toch niet alleen met zonde te maken?
voor mij was het echt een ontdekking dat het kruis breder is dan de vergeving
en dat Pasen meer is dan een opstandingslichaam
Pasen gaat ook over nieuw leven nu
voor jou
zoals je nu bent
Paulus zegt daar veel over
het nieuwe leven dat bij de opgestane Heer hoort
en dan heeft hij het meteen ook over de Geest
hoe meer ik ga nadenken over de betekenis van Pasen in mijn leven van elke dag
hoe meer ik denk: maar dat gaat over de Geest!
Pasen is inderdaad niks zonder Pinksteren
want hoe kan de kracht van Jezus' opstanding in mijn leven zichtbaar zijn zonder de Geest?
hoe kan ik mijn kinderen daar iets over uitleggen zonder het over de Geest te hebben?
we hebben net 40 dagen achter de rug
die vaak uitgebreid aandacht krijgen in de kerk
maar de komende weken dan?
de dagen tussen Pasen en Pinksteren?
de leerlingen waren bijeen
om te bidden
samen
de veertig dagen tijd is er om uit te zien naar Jezus
om je te realiseren dat Hij er is
en wat Hij aan het kruis voor je wil doen
misschien zijn die 50 dagen naar Pinksteren ook wel geschikt
om af te zonderen
om te bidden
om te ontdekken wat de opstanding betekent
de kracht van Jezus in je leven
(ik begin vrolijk weer te bloggen
en bedenk meteen een nieuw project:
wat zou ik graag nog eens een gezinsproject schrijven
voor de tijd tussen Pasen en Pinksteren!)
Paulus zegt: Want als de Geest van hem die Jezus uit de dood heeft opgewekt in u woont, zal hij die Christus heeft opgewekt ook u die sterfelijk bent, levend maken door zijn Geest, die in u leeft. (Romeinen 8:11)
praat daar met je kinderen maar eens over door:
Jezus is gekomen omdat God de wereld niet aan zijn lot wil overlaten
God wil niet dat er zonde is, en pijn, verdriet en narigheid
en met Pasen begint er iets nieuws!
in het lichaam van Jezus
maar ook bij alle mensen die bij Hem horen
God gaat de wereld echt nieuw maken
en Hij wil daar in jouw leven mee beginnen!
wat zijn dingen om God te danken?
wat maakt God nieuw in jouw leven?
wat zou je wel willen dat nieuw zou worden?
wat zou je aan de Geest kunnen vragen?
en ook hiervan geldt:
misschien is het moeilijk uit te leggen aan je kinderen
omdat zij het niet snappen
of omdat je het zelf moeilijk vind in woorden te vatten
het leven uit de opstandingskracht is dan ook niet
alleen iets om over te praten
zing erover
ervaar het
doe het
bid het
wie weet
werkt God dat wel door in de harten en levens van je kinderen!
ter afsluiting nog een stukje Paulus
Zo moet u ook uzelf zien: dood voor de zonde, maar in Christus Jezus levend voor God. Laat de zonde dus niet heersen over uw sterfelijke bestaan, geef niet toe aan uw begeerten. Stel uzelf niet langer in dienst van de zonde als een werktuig voor het onrecht, maar stel uzelf in dienst van God. Denk aan uzelf als levenden die uit de dood zijn opgewekt en stel uzelf in dienst van God als een werktuig voor de gerechtigheid. De zonde mag niet langer over u heersen, want u staat niet onder de wet, maar leeft onder de genade. (Romeinen 6: 11-14)
Ik leg Pasen vooral uit aan mijn (kleine) kinderen als: Jezus is gestorven en weer opgestaan, zodat wij bij Hem mogen horen. Het verhaal van de Herder en zijn schapen spreekt altijd aan en gebruik ik in dit voorbeeld. Wij mogen de schapen zijn. En wat dat dan betekent om bij Hem te horen, krijgt daarna weer vorm: danken, voorleven, etcetera. Simpeler kan ik het niet maken voor mijn peuter en kleuter :)
BeantwoordenVerwijderenLeuk dat je weer blogt, heb het wel gemist! Gelukkig is er altijd nog het Facebookgesprek ;-)
Groetjes!
Hey Janneke,
BeantwoordenVerwijderenGaaf stukje :-)
Enne, dat project.. lijkt me erg tof!! Ik doe mee.
groetjes, geeske
Leuk Janneke dat je weer blogt! Ik wil je laten weten dat ik afgelopen week je blog veel geraadpleegd heb; wij hebben namelijk voor het eerst een sedermaaltijd gegeten in ons gezin. Komt nog een blogje over! Het was fijn om jouw blog daarover te lezen.
BeantwoordenVerwijderenFijn dat je 'terug' bent! Mooi stukje heb je geschreven. Idd, de 'feiten' van vergeving van zonden en opstanding uit de dood zijn makkelijk genoeg te benoemen, een beetje nonchalant soms zelfs. Maar be-leef je dat ook werkelijk? Da's veel meer een uitdaging, en waar het werkelijk om gaat!
BeantwoordenVerwijderenHeb jij trouwens ooit nog de serie 'vruchten van de Geest' van Monica uit de VS afgemaakt? Ik zit er zelf aan te denken om dat nu weer op te pakken, ja, vóór Pinksteren idd. De kinderen vragen er regelmatig om. Geeft toch ook wel invulling aan het be-leven.
groetjes, Annemarie
Wat fijn dat je weer begonnen bent met bloggen. Ik snuffel regelmatig even rond of ik nog leuke ideetjes vind voor mijn eigen kinderen.
BeantwoordenVerwijderenWe geven ook catechisatie aan 12/13 jarigen. Voor hen is geloven ver van hun bed. God houd van je en als je van hem houdt mag je in de hemel komen. Saai. We proberen ze mee te geven dat geloven niet is om in de hemel te komen maar om een vol en vruchtbaar leven te hebben dat verre van saai is. Hier is werkelijk wedergeboorte voor nodig. God moet deze jongens overtuigen. WIj kunnen alleen getuigen wat God in ons leven doet. Gebed is volgens mij één van de allerbelangrijkste zaken. Gebed dat je die woorden zult spreken die ze werkelijk zullen raken. Die dingen zult doen waardoor ze God werkelijk kunnen ontmoeten. Dat kunnen we niet alleen.
Ha Janneke, leuk dat je weer blogt! Je weblog ziet er mooi uit zo, lekker frisse kleuren. Ik heb de afgelopen tijd ook nagedacht over de vraag wat te doen tussen Pasen en Pinksteren. Het zou heel tof zijn als je daar iets voor kon schrijven. Ná Pinksteren ligt het voor de hand iets met 'de vrucht van de Geest' te doen, maar dat duurt nog wel even...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes,
Martine
Inderdaad: het feestelijke van Pasen is niet moeilijk uit te leggen - dat ervaren kinderen al snel als je met ze naar de kerk gaat op Paasmorgen.
BeantwoordenVerwijderenIk herken het ook dat kinderen de essentie van Pasen verwoorden als: Jezus is aan het kruis gestorven voor al onze stoute dingen, maar Hij is ook weer opgestaan. Mijn kinderen leren het zo op school - het is een feitelijke weergave van wat er in de dagen van Pasen is gebeurd en het wordt nog niet eens echt verbonden met henzelf.
Ik ben het met je eens dat Pasen méér is. Het is meer dan een feit. Het is meer dan alleen goed nieuws voor de toekomst. Het is voor het hier en nu, het nieuwe leven ís begonnen - Pasen en Pinksteren kunnen wat mij betreft nu op één dag gevierd worden :-)
Hoewel ik theologisch nog wel wat heb aan te merken op de knd-methode Bonnefooi vind ik het wel mooi dat zij deze tijd als één geheel zien: vanaf 40dagentijd t/m Pinksteren. Eigenlijk vind ik dat ook niet meer dan logisch: met Pasen begint het pas, het feest kan pas echt losbarsten met Pinksteren... Maar goed, de praktijk is in veel kerken - en ook in mijn gemeente wel - dat het kerkenwerk na Pasen een beetje op z'n gat komt te liggen en dat iedereen een beetje kerk-moe is. Jaren geleden hebben we tussen Pasen en Pinksteren een project gedaan in de kerk en dat was heel erg leuk. Je merkt dat het Pinksterfeest daardoor ook meer gaat leven. In veel (traditionele) kerken is men daar toch nog altijd een beetje verlegen mee. Terwijl het voor de kerk van essentieel belang is dat de Geest is uitgestort...
Met m'n kinderen (7, 6, 4,5 en 1,5) praat ik daar ook wel regelmatig over: hoe je zou moeten leven als je van de Here God houdt... En ik koppel die gesprekjes vooral aan hun dagelijks leven: het omgaan met elkaar, het leven in een gezin, het omgaan met kinderen in de klas, pesten, voor elkaar zorgen, delen, bidden, danken, tv-kijken, computerspelletjes... Over wat je anders doet als je bij de Here God hoort en hoe dat vaak ook niet lukt en dat je dat ook tegen God mag zeggen en mag vragen of Hij je dan weer wil helpen. Dat Hij je hart verandert zodat je minder boos, onaardig etc. bent. Dat zijn leuke gesprekken!
Maar goed: ik zou nog wel eens een mooi project willen zien dat vanaf 40dagentijd doorwerkt naar Pasen t/m Pinksteren... :-) Samen doen?!
Dank je wel voor dit mooie, leerzame stukje!
BeantwoordenVerwijderen