onderstaande tekst is donderdag 20 juni
gepubliceerd in het Nederlands Dagblad
de foto's (behalve de onderste)
zijn gemaakt door Jonneke Oskam
Farah heet haar dochtertje.
Vreugde – in het Arabisch.
Meteen zijn we verbonden.
Mijn peuterdochter heet Anna Joy.
We kijken elkaar
aan,
lachen wat
en ik zet haar op de foto.
Ze zegt dat ze wel zou willen dat ik
hier kon blijven.
Hier,
dat is het kamp waar ze nu woont.
Het is een klein
kamp,
er wonen 88 families.
Sommige tenten staan dicht bij elkaar,
andere wat
apart.
Twee kraantjes die uit de grond komen
en één toilet.
Dit kamp is vele
malen kleiner dan het officiële kamp Za’tri
waar honderdduizenden vluchtelingen
verblijven.
Veel families die we hier in Amman tegenkomen
hebben in Za’tri
gewoond.
Ze zijn daar weer weggegaan.
Voor hen was het een onveilige plek
en ze
zijn verder gevlucht.
In Za’tri zijn vrouwen bang
voor sexueel geweld:
dat
zijzelf verkracht worden
of door geldnood hun dochters moeten uithuwelijken.
In
Za’tri zijn ze bang
voor ziekte:
in zo’n groot kamp kan zomaar een epidemie
uitbreken.
Daarom zijn ze hier neergestreken:
op een veldje,
buiten de armste
wijk van Amman.
Ze wonen nu in tenten die ze meenamen uit Za’tri
of die van
jutezakken zijn gemaakt.
Om op het landje te kunnen wonen,
moeten ze werken
in
de fabriek die eigendom is van de eigenaar van het stuk land.
Kerken uit Amman
geven soms voedselpakketten
en komen langs.
De kinderen kunnen lang niet altijd
naar school.
De moeders vertellen hoe uitzichtloos het is:
hun kinderen hebben
diarree, zijn verkouden
en melk voor de baby’s kunnen ze niet altijd
krijgen.
Ze maken zich ook zorgen
over de trauma’s van hun kinderen:
als er een
vliegtuig overkomt,
rennen de kinderen weg
en schreeuwen ze panisch.
Van elke
knal schrikken ze.
Wat zal er van deze kinderen terechtkomen?
Hoe zal het verder gaan met Farah?
Zal ze haar vader,
een
Syrische strijder,
ooit nog terugzien?
Zal ze ooit in Syrië naar school gaan?
Farah heeft ook een klein zusje: Amal.
Hoop.
Alle vrouwen in
dit kamp koesteren hoop:
“we hopen terug te kunnen naar ons land.
Zelfs als
alles is platgebrand,
zullen we het herbouwen."
je kunt op de website van ZOA meer lezen
over de hulp die zij in jordanië bieden
wil je misschien ook overwegen hen te steunen?
via de site kun je doneren
je kunt er ook linkjes naar de verhalen van de andere vrouwen vinden.
bid je mee voor de syrische vrouwen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten