onderstaande tekst is vrijdag 21 juni
gepubliceerd in het Nederlands Dagblad
de foto's (behalve de bovenste & onderste)
zijn gemaakt door Jonneke Oskam
Randa durft niet op de foto.
Ze is uit Syrië gesmokkeld
en
haar man heeft gevochten in het Free Syrian Army.
Ze roept haar dochter
en die
poseert gewillig met mij.
Randa doet me aan Lea denken.
Ze heeft fletse ogen,
een ongelukkig huwelijk.
Ze is zwanger van haar zevende kind.
Ik ontmoet haar
op de workshop ‘Window of Hope’
die Arab Woman Today in Irbid (Noord-Jordanië)
organiseert.
AWT is de lokale partner die het project in Jordanië uitvoert.
Het
is hun missie
om de Arabische vrouw te verzoenen
met God,
zichzelf
en de
samenleving.
Het leven is niet gemakkelijk voor Arabische vrouwen:
vaak hebben
ze te maken met misbruik en geweld.
Waardigheid en zelfbewustzijn
krijgen ze
vaak niet mee.
AWT richt zich al jaren
op het bouwen van zelfvertrouwen en
zelfrespect
voor Arabische vrouwen.
Ruba, manager: “We voelen de roeping in ons
hart
om stem voor de stemlozen te zijn,
hoop voor wie geen hoop meer hebben.”
Nu er zoveel Syrische vluchtelingen in Jordanië zijn,
zet AWT zich in voor de
kwetsbare vluchtelingenvrouwen.
In Irbid leven veel Syrische vluchtelingen
in appartementen,
tentenkampjes en zelfs parken.
Weinig hulporganisaties (NGO’s) zijn hier
actief.
Daarom organiseert AWT deze trauma workshop,
waar ik Randa ontmoet.
Randa vertelt hoe haar gelukkige jeugd eindigde,
toen ze trouwde.
Ze straalt
triestheid uit
en de vrouwen om haar heen zeggen
dat Randa er ouder uitziet dan
haar eigen moeder.
Als ze vertelt over haar huwelijk
lopen de tranen over haar
wangen.
De oorlog heeft alles nog erger gemaakt.
Toen haar man terugkwam van de
gevechten,
was hij agressief.
Hij slaat de kinderen.
Hij kan geen werk vinden
en zij probeert iets te verdienen door te naaien.
Ik ben onder de indruk van Deema,
één van de medewerkers van
AWT.
Ze neemt de tijd
en vertelt Randa nog eens de hoopvolle woorden uit de
workshop:
niet je uiterlijk is belangrijk,
niet alleen wat je eet en waar je
slaapt.
Je ziel is belangrijk,
en de hoop die je in je ziel meedraagt.
Je bent
een sterke vrouw;
God heeft je waardigheid gegeven.
Als niemand in het leven je
liefde geeft,
hef dan je hoofd op
en denk aan de liefde van God, je Schepper.
De werkvorm die AWT gekozen heeft,
geeft veel ruimte aan de vrouwen.
Ze mogen
zelf kiezen
wat ze vertellen
en leren de positieve momenten in hun leven te benoemen.
Over een paar weken is er een follow up.
Zo hoopt AWT deze kwetsbare vrouwen
verder te helpen.
In oorlogen en crisissituaties zijn deze moeders
sleutelfiguren.
Bij elkaar kunnen ze hun verhaal niet kwijt,
want allemaal
hebben ze gruwelijke herinneringen.
Randa’s buurvrouw
(“noem mijn naam maar
niet, ik sta voor elke Syrische vrouw")
vertelt dat in haar dorp het leger
een
strafexpeditie uitvoerde.
Een groep jongeren werd onder een boom gezet
en
doodgeschoten.
De moeder van 2 jongemannen
sliep die nacht
op de dode lichamen
van haar zoons
om ze te beschermen
tegen de honden.
Ik voel me overspoeld
en hulpeloos
bij het horen van al deze
verhalen.
Wat kan ik zeggen?
Wat kunnen we doen?
Ik ben blij dat ik de
krachtige presentie en hulp zie
die deze Jordaanse christenvrouwen kunnen
bieden.
Als Arabische christenen
zijn ze sterk geworden door alle tegenstand
die zij als christen hier ontmoeten.
Ik snap het enthousiasme van ZOA
over deze
krachtige partner.
Ze belichamen een levende hoop.
Randa gaat terug naar haar appartement.
Ik bid voor haar de
woorden van Lea:
de Heer heeft mijn ellende gezien (Gen. 29,32).
je kunt op de website van ZOA meer lezen
over de hulp die zij in jordanië bieden
wil je misschien ook overwegen hen te steunen?
via de site kun je doneren
je kunt er ook linkjes naar de verhalen van de andere vrouwen vinden.
bid je mee voor de syrische vrouwen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten