maandag 26 april 2010

bezorgdheid, mythen en aandachtig luisteren

gister las ik uit het boekje van charles spurgeon, 'het chequeboek van de bank des geloofs'. (ik moet eerlijk bekennen dat ik die op de wc heb gelegd, zodat ik elke dag even zijn meditatie kan lezen... werkt voor mij geweldig ;-)

het ging over spreuken 20 vers 7: de rechtvaardige wandelt steeds in zijn oprechtheid; welgelukzalig zijn zijn kinderen na hem.

spurgeon zegt dan: bezorgdheid over ons gezin is natuurlijk, maar wij zullen er wijs aan doen als wij die veranderen in zorg voor ons eigen karakter.

het raakte me. hoe vaak ben ik bezig allerlei dingen voor de kinderen te bedenken; hoe ons gezin perfecter kan draaien. maar wat voor bezorgdheid is dat? kan ik niet beter bij mezelf beginnen en erover nadenken hoe dicht ikzelf bij Jezus leef...

op diezelfde dag las ik iets over het boek 'parenting is your highest calling: and eight other myths that trap us in worry and guilt' (je hoogste roeping is het ouderschap - en nog 8 mythes die je met een enorme zorg en schuldgevoel achterlaten).
leslie leyland fields benadrukt dat het niet je hoogste roeping is om moeder te zijn, maar kind van God.
(ik geloof dat ik dit boek maar ga bestellen; misschien een mooi kado voor moederdag. op deze site bestel ik trouwens engelse boeken; dan heb je geen verzendkosten)

tegelijk las ik vanmorgen in deuteronomium; het bijbelboek dat ik al bijna een jaar wekelijks bestudeer (en ik ben nu bij hoofdstuk 11...). deut 11 vers 13: indien gij nu aandachtig luistert naar de geboden die ik u heden opleg...

het 'aandachtig luisteren' bleef haken.

hoe snel ben ik al niet bezig met over welke geboden het dan gaat en hoe ik dat allemaal moet gaan doen...
maar de vraag die het begin van deze tekst me dan stelt is: hoe vaak luister je aandachtig?

op de één of andere manier kwamen deze drie dingen samen.
  • wil ik een perfect gezin, of wil ik vooral zelf dichtbij God leven
  • is mijn hoogste roeping het moederschap of vooral het zelf kind en volgeling zijn
  • ga ik meteen aan het werk of is er ook ruimte voor aandachtig luisteren
voor deze week neem ik me dus vooral om vooral zelf kind van God te zijn.
eerst zelf Gods koninkrijk te zoeken
en niet mijn gezin als een soort koninkrijkje op te bouwen
en dan zal God mij alles geven wat ik nodig heb

ik ben benieuwd of jullie mijn gedachtenkronkelweggetjes een beetje kunnen volgen en wat het bij je oproept...

2 opmerkingen:

  1. Dat stukje van Spurgeon had me ook zo aangesproken! Op dezelfde manier als jij beschrijft. Mooi, dat stukje herkenning.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. now...je gedachtenkronkelweggetjes hebben bij me veel opgeroepen...zo veel herkenning...bedankt voor je heerlijke eerlijkheid in je blog...
    hoe doe je het trouwens met stille tijd nemen...op toilet of sta je heel vroeg op (voor de kinderen)...vraag me af...ik zoek me weg maar vind het zo moeilijk...terwijl ik zo brood nodig heb...dankje voor je evt antwoorden (sepru at hotmail)

    BeantwoordenVerwijderen