woensdag 14 april 2010

20 weken echo


de wieg is alweer gearriveerd...
de wieg waarin christi en boaz hebben gelegen, maar ook hun vader en oma.
een oude ijzeren wieg, waarschijnlijk ooit door een friese smit gemaakt.
veel te laag voor de arbo-eisen voor kraamzorgers; dus daarom een tafeltje eronder ;-)

we hopen dat er in juli een mooi, gezond kindje in kan liggen!
afgelopen zomer merkten we dat dat helemaal niet vanzelfsprekend is, omdat ik een miskraam kreeg. we voelen ons zeer gezegend met deze zwangerschap!

vandaag ben ik 26 weken zwanger.
een paar weken geleden moest ik dus beslissen over de 20 weken echo.
eerder hoefde dat niet; bij de andere zwangerschappen werden echo's niet standaard aangeboden.

nu wel.
en moesten we er dus over nadenken.

wij hebben besloten de 20 weken echo niet te doen.
daar hadden we een aantal redenen voor. ik wil die op deze blog graag met jullie delen.
en ook redenen waarom ik me kan voorstellen dat je het juist wel doet.

op zich is er niet zoveel mis met een 20 weken echo.
het is een manier om te zien of de baby zich goed ontwikkelt en of er misschien gespecialiseerde zorg nodig is. al tijdens de zwangerschap, of bij de bevalling.
als er bijvoorbeeld een hartafwijking wordt vastgesteld, kan het nodig zijn om in een academisch ziekenhuis te bevallen.

maar...
op de site van de christenunie lees ik: Uit onderzoek van TNO Kwaliteit van Leven blijkt dat de 20-weken echo heeft geleid tot een forse toename van het aantal abortussen. christenunie kamerlid esmee wiegman heeft zich hierin verdiept; je kunt ook dit artikel lezen.
een abortus mag tot 24 weken.
is deze 20 weken echo een soort selectie-echo geworden?
maar dat wil ik helemaal niet...
als deze echo voor veel mensen te maken heeft met de mogelijkheid tot abortus, krijgt ie voor mij een heel andere kleur.
dat was een eerste overweging.

daarbij kwam ook dat ik me afvraag wat de waarde van deze echo is.
natuurlijk is het goed om onze kinderen met zorg te omringen. maar hoever moet dat gaan? in hoeverre willen we alles weten en controleren of kunnen we misschien ook bepaalde zaken niet weten, niet controleren?
is het allemaal niet een beetje te overdreven geworden?
ik ontvang mijn kind uit Gods hand. en dat doen ook alle gelovige echtparen die wél een 20 weken echo doen: dat wil ik echt benadrukken!
maar allerlei onderzoeken en medische zorg kunnen mij ook een soort 'over the top' gevoel geven. welke behoefte bij onszelf willen we daarmee bevredigen?

wij moesten de beslissing rond de 20 weken echo nemen in de week dat er in haïti een ramp was gebeurd. dat we zelf keken hoeveel geld we konden missen om daarheen te sturen.
en dan zo'n echo... is het echt nodig?
we geven hartstikke veel geld uit aan gezondheidszorg, maar ik vind het wel een vraag of we daarin niet wat kritischer kunnen zijn.

we kunnen niet alles plannen en controleren; en het lijkt me ook niet goed om heel veel geld alleen aan ons eigen gevoel van zekerheid uit te geven.

tenslotte hoorde ik uit verhalen van anderen dat er nogal een foutmarge op deze echo zit. als er iets afwijkends wordt geconstateerd, kom je in de hele medische mallemolen. het beheerst je zwangerschap, waarbij het goed is om jezelf af te vragen of je daar wel mee om kunt gaan. of je dan nog wel met vreugde je kind als geschenk kunt ontvangen.
en dan is het ook nog regelmatig een verkeerde diagnose...

voor ons was het eigenlijk vrij duidelijk: wij hoeven dit niet.

gek hoor... van te voren waren we er elke keer automatisch vanuit gegaan dat we die echo zouden kregen. we maakten al grapjes dat we het best leuk vonden om te weten of het een jongen of meisje zou worden (dat wisten we eerdere keren niet). en toen het moment er was; was het eigenlijk opeens duidelijk dat we het toch niet gingen doen.

dat is ons verhaal.

er zijn natuurlijk ook andere verhalen.
moeders en vaders die wel besluiten deze echo te doen.
en daar kunnen goede redenen voor zijn.
als er een geschiedenis rond hartproblemen is, kan ik me goed voorstellen dat je wilt weten of het hart goed is en waar je moet bevallen.
of je hebt een kind verloren, misschien wel rond de bevalling, en ervaart het als zorg voor je ongeboren kind om alle onderzoek die er is aan te pakken.

na mijn miskraam vorig jaar juli merkte ik hoe prettig ik de 9 weken echo vond (zie foto). die hebben we dus ook wel gedaan. het was toch een spannende tijd, en ik was zo blij dat die echo goed was!

ik wil in deze blog vooral geen verbod op deze echo uitspreken!
ik merk wel dat ik er over heb nagedacht en vind het prettig om dat met jullie te delen.
misschien hebben jullie nog wel heel andere ideeën die mij ook weer verder helpen.
ik ben benieuwd!

7 opmerkingen:

  1. Bij elke gang naar het ziekenhuis maakten ze bij mij een echo, vanaf 20 weken. Ik ben niet anders gewend eigenlijk. Ik snap je gevoel.

    Weet je wat ik jammer vind, dat ik van ons kindje (miskraam) nooit een uitdraai van de echo heb meegekregen. Het staat wel in mijn gedachten, die echo. Ik zie het zo voor me maar toch. Iets tastbaars ofzo.

    Ik vind dit een heel mooi blog en wens je een goede verdere zwangerschap toe. Mooie wieg!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. :-) aller eerst gefeliciteerd met je zwangerschap, alhoewel ik hier niet dagelijks langs kom,was het me niet eerder bekend.
    Ik heb bij alle zwangerschappen wel 20 weken echo laten doen, juist om het tegenovergestelde, zodat ik bv in beter in het ziekenhuis zou kunnen bevallen dan thuis, als er iets met het beepje aan de hand was.( of bv dat een bevalling in een academisch ziekenhuis gewenst zou zijn, want wij wonen nogal perifeer) Bij mijn latere zwangerschappen was het medisch... dus elke week een echo :-) mooie plaatjes en boekje met de groei van de babytjes in mijn buik.(ps 7x zwanger geweest en 4 enorme mooie gezonde kindjes)(ps bij mijn laatste 2 kindjes was ik zelfs al 40 en 40+ en heb geen nekplooi of wat dan ook gedaan....)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Van harte gefeliciteerd met dit wonder, ik kan me je keuze goed voorstellen, ik was ook erg geschokt toen ik hoorde dat er dus na de 20 wk echo nog zoveel zwangerschappen worden afgebroken.
    Ik heb de echo wel gehad (in duitsland) maar alle andere onderzoeken afgewezen, ik wilde graag zien,maar vooral de 12 weken echo was voor mij echt een bevrijdend gevoel, ik kon beginnen met genieten.
    (ik was 6 week na een miskraam in de 11e week alweer zwanger en wij hadden het nog niet echt verwerkt)

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wat een prachtige wieg zeg. Apart dat hij op een tafel moet staan!

    Als ik nog weer zwanger zou worden zou ik geen echo willen met twintig weken, simpelweg omdat de informatie voor mij toch niets zou toevoegen.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Mooi om zo'n wieg te hebben die al 'geschiedenis' heeft. En fijn dat alles tot nu toe goed gaat! Ik wens verder je een mooie, goede zwangerschap toe.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Van harte gefeliciteerd met je zwangerschap!!
    groetjes, Silvie

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hoi!
    Ik ben al een tijd een "stille" meelezer. Maar nu niet meer ;-). wij hebben bewust wel een 20week echo laten maken. En later zelfs nog een "pret"echo. Wij hebben zo een Gods wonder in de baarmoeder mogen zien, zo bijzonder en waardervol. Zo'n onbevangen kindje... Ik heb het echt ervaren als een kadootje om zo een ongeboren kind te mogen bekijken. Te zien hoe mooi en bijzonder God alles geschapen heeft.
    Groet Mari.

    BeantwoordenVerwijderen