maandag 28 september 2009

inprenten: gastblog bert reinds 2!

Inprenten is een plaatje willen zijn

Veel christelijke ouders dragen hun pasgeboren kinderen op ze laten het dopen. Tijdens een kerkdienst wil je aan God en de Gemeenteleden je dankbaarheid tonen en aangeven dat je de opvoeding niet alleen wilt en kunt doen en hierin afhankelijk van de Here God bent. Er wordt gezongen, gebeden, en uit de Bijbel gelezen. Een regelmatig terugkerend Bijbelgedeelte dat vaak in dit verband wordt gelezen is Deuteronomium 6:6-9:

“Wat ik u heden gebied, zal in uw hart zijn, gij zult het uw kinderen inprenten en daarover spreken, wanneer gij in uw huis zit, wanneer gij onderweg zijt, wanneer gij nederligt en wanneer gij opstaat. Gij zult het ook tot een teken op uw hand binden en het zal u een voorhoofdsband tussen uw ogen zijn, en gij zult ze schrijven op de deurposten van uw huis en aan uw poorten.”

Vrij vertaald komt het hier op neer: Het doorgeven van het geloof houdt in dat je je kind leert wat het is om in afhankelijkheid van de Here God te leven! Geen theorie, maar dagelijkse praktijk. Dat overdragen gebeurt 24 uur per dag, 7 dagen in de week, ongeacht wat je doet!

Als je kind de dingen die je zegt ook terug ziet in je leven, zal het beter landen. Het kind gaat ontdekken dat geloven niet een privéaangelegenheid is, maar meer inhoudt dan het hebben van standpunten of van de juiste overtuiging.
Geloven is niet de geestelijke dingen doen, maar de dingen geestelijk doen. Je kind ontdekt dat geloven te maken heeft met een Persoon, die op een liefdevolle en onvoorwaardelijke wijze betrokken wil zijn, in alle facetten van zijn leven. En dat deze ‘relatie’ een uitwerking mag krijgen in en rondom zijn leven.

Wat mij vooral boeit en in dit hoofdstuk centraal zal staan is het inprenten. In het verleden is dit ingevuld door de geloofswaarden er bij kinderen in te rammen. Maar inprenten betekent volgens mij iets heel anders. Inprenten heeft veel meer te maken met het plaatje of voorbeeld dat jij als ouder bent.
Jij mag 24 uur per dag 7 dagen in de week een plaatje, of ‘print’ zijn voor je kind. Natuurlijk mag je ‘zo af toe’ ook iets zeggen, maar dat zal dan wel overeen moeten komen met hoe jouw leven eruit ziet. Wat is daarvoor nodig? In ieder geval overtuiging en afstemming.


En heb je vragen mail me:
Bertreinds@meandmyhouse.nl Ben je nieuwsgierig bezoek de site
www.wehebbenallemaalwat.nl.
Wil je het boek kopen, dan kan via de site. En natuurlijk zou het prachtig zijn dat jij met een stel collega opvoeders een opvoedclubje begint. Mocht je meer over mijn werk willen weten bezoek dat de site van mijn praktijk:
www.meandmyhouse.nl

donderdag 24 september 2009

opvoedingsclub: gastblog bert reinds!

(misschien heb je de afgelopen week iets gelezen over het nieuwe boek van orthopedagoog Bert Reinds, voor mij vooral bekend van zijn columns in Visie. ik werd erg enthousiast van alles wat ik over zijn nieuwe boek las en heb hem gevraagd voor een gastblog op jannekes jolige wereld. hieronder volgt deel 1, binnenkort deel 2
zelf ben ik erg benieuwd naar jullie ervaringen met opvoedingsclubjes / kringen...)


Gastblog van Bert Reinders:

Toen Willemien (mijn vrouw) en ik onze eerste kinderen kregen hadden wij het verlangen onze opvoedingsperikelen te delen met collega ouders. Na wat zoekwerk gingen we met twee andere stellen aan de slag. We kwamen maandelijks bij elkaar. Hadden thuis ons huiswerk gedaan en tijdens de bijeenkomst deelden we onze bevindingen. Er werd geschuurd en geschaafd, soms prettig soms confronterend. Maar steeds na afloop was de conclusie: Dit was weer goed. We ontdekken dat zonder wrijving er geen glans komt. Later werd met name Willemien actiever in het opzetten van (vrouwen-moeders) kringen met deze insteek.

Met die ervaring kijkend naar de jonge generatie opvoeders ontstond het verlangen om weer zoiets te creëren. Echter een goed instrument vond ik niet! Dus dan zelf maar een boek gaan schrijven.

Het boek: wehebbenallemaalwat.nl heeft niet de moeite van het opvoeden als insteek. Ontspannen, ontdekken dat opvoeden leuk is dat is de toon. Genieten van de ontwikkelingsprongen die je kinderen maken naar volwassenheid en vooral merken dat jezelf ook groeit in volwassenheid. Echtheid als basis in dit proces in plaats van perfectie.

Toen de Here God jou als opvoeder een kind schonk gaf Hij daarbij een gereedschapskist met opvoedingstools. Deze mag jij, de eerste deskundige in het leven van je kind, gaan ontdekken en gebruiken.
Wat is het dan ontspannend wanneer collega opvoeders meekijken, meedenken, mee adviseren zodat je (opvoeders)gereedschap ten volle wordt gebruikt.

Samen opvoeden, want twee weten meer dan een. Elkaar pedagogisch de voeten wassen in plaats van de oren. Want ook voor het opvoeden geldt: Wil je snel gaan ga alleen, wil je ver ga dan samen!
Zie het als een onderhoudsbeurt voor je gezin. Niet omdat er problemen zijn, maar om ze te voorkomen.

Mijn verlangen is om meer verbondenheid en gemeenschapsbesef in onze samenleving te krijgen. Het opvoeden van onze kinderen is een prachtig gemeenschappelijk vertrekpunt voor dat doel. Daarom dit ‘instrument’ voor persoonlijk gebruik maar vooral ook om met andere opvoeders te bespreken. Dus: Start een opvoedingsclubje, leer van elkaar, want: We hebben allemaal wat!
En heb je vragen mail me: Bertreinds@meandmyhouse.nl Ben je nieuwsgierig bezoek de site http://www.wehebbenallemaalwat.nl/
Wil je het boek kopen, dan kan via de site. En natuurlijk zou het prachtig zijn dat jij met een stel collega opvoeders een opvoedclubje begint. Mocht je meer over mijn werk willen weten bezoek dat de site van mijn praktijk:
http://www.meandmyhouse.nl/

zondag 20 september 2009

radio: de roeping van het moederschap

ik heb op deze blog al eerder iets geciteerd uit het boek van Sally Clarkson, 'De roeping van het moederschap'.

één van de vertalers van het boek, Erna Stelma, heeft het gehele boek ingesproken voor een lokaal radio station. het programma is de komende 2 maanden elke donderdagochtend van 10.00 tot 11.00 te beluisteren op Radio Eenhoorn. je kunt ook digitaal luisteren; dat kan dus door heel Nederland.

Erna heeft een goede stem, dus het is vast prima om naar te luisteren! het prettige van een luisterboek is, dat je het kunt aanzetten en tegelijk even koffiepauze kunt houden of wat klusjes aan tafel kunt doen... (als donderdag aan thuis-dag is tenminste...) natuurlijk mis je dan weleens een stukje, maar wie weet krijg je er ook aardig wat van mee!

ik heb het boek van Sally Clarkson met plezier gelezen. natuurlijk is het een Amerikaans boek met een Amerikaanse context en schrijfstijl. je merkt dat als het gaat over thuisonderwijs, de vele positieve voorbeelden en stelligheid.

misschien geniet je daarvan, misschien vind je het juist vervelend.
(als je ervan geniet, vind je het misschien ook leuk om haar blog te lezen)

ik hikte er zelf eerst vooral erg tegenaan dat moeders zo expliciet werden aangesproken. in gedachten riep ik telkens: en de vaders dan?! ik vind nog steeds dat vaders en moeders samen verantwoordelijk zijn voor de (geloofs)opvoeding. maar tegelijk lijkt het me ook prima als een vader in de opvoeding een andere rol heeft dan een moeder. als God heeft bedacht dat menszijn in zijn diversiteit het best tot zijn recht komt doordat er mannen én vrouwen zijn, lijkt het me jammer om daar een eenheidsworst van te maken in een soort geslachtsloos wezen dat alles moet kunnen. en dat geldt ook voor vaders en moeders: als God bedacht dat het belangrijk is dat er een vader én een moeder zijn, hebben die blijkbaar iets eigens toe te voegen. en is het ook niet zo'n probleem om een boek speciaal voor moeders te schrijven.

het goede aan het boek van Sally Clarkson vind ik dat ze vijf basisprincipes weergeeft die ze heeft ontdekt in de manier waarop Jezus met zijn leerlingen omgaat. die vijf principes kun je jezelf aanleren of elke keer weer te binnen brengen.

die principes (Sally noemt ze geschenken) zijn:
  • genade
  • inspiratie
  • geloof
  • oefening
  • dienstbaarheid
Sally Clarkson geeft veel bijbels onderwijs rond deze principes én natuurlijk veel praktische voorbeelden. het boek is makkelijk leesbaar.

in Franeker (waar ik woon) hebben we dit voorjaar een moederkring georganiseerd rond het boek. de cursus heette 'kado's voor je kind'. we hebben zelf materiaal geschreven om rond de onderwerpen van het boek 5 ochtenden met elkaar door te brengen. Filmpjes, liedjes, opdrachten en gespreksonderwerpen. dat materiaal is vrij beschikbaar voor iedereen die het leuk vind er iets mee te doen. stuur me even een berichtje, als je dat wilt. dan kan ik al het materiaal naar je toe mailen...




voor jullie natuurlijk een vraag aan het eind van de blog: wat is het boek waar jij veel aan hebt (gehad) als het over geloofsopvoeding gaat?

donderdag 17 september 2009

oogst!

officieel is augustus de oogstmaand, maar voor ons is dat toch meer september!
de afgelopen weken ben ik, samen met de kinderen, druk bezig geweest met oogsten en verwerken van allerlei producten.

christi is bijna 5 en kan al meehelpen met allerlei dingen. ze vindt het ook erg leuk!
in het voorjaar heeft ze geholpen met het plukken van vlierbloesem en limonade ervan maken. en nu helpt ze met plukken van rozenbottels, rapen van appels en peren en kijkt ze toe hoe er jam en sap van wordt gemaakt.
ik ben echt een stadsmeisje ;-) maar geniet er nu toch van dat ik op het friese land woon; we leven echt dichterbij de natuur dan ik gewend ben. (dat je in de stad ook dichtbij de natuur kan leven, bewijst dit superleuke blog trouwens).

de afgelopen weken zijn we bezig geweest met de volgende dingen:
  • lavendel oogsten (in augustus al) en rissen en daarvan lavendel zakjes maken
  • vlierbessen plukken en daar jam en sap van maken
  • in een boomgaard appels en peren rapen en daar gelei en taart van maken
  • in een boomgaard pruimen plukken en daar taart en sap van maken (het sap is heerlijk door de yoghurt)
  • toestemming vragen om in een tuin rozenbottels te plukken en daar sap en jam van maken
  • tomaten uit de tuin plukken en daar heerlijke soep van maken
ik geniet er echt van! ik ontdek ook echt de rijkdom van Gods schepping: hoeveel vruchten groeien er wel niet waar wij als mensen van kunnen eten...
ik heb me er een beetje in verdiept en allerlei bessen die ik altijd gewoon heb zien hangen, blijk je te kunnen eten: lijsterbessen, vlierbessen, duindoorn bessen, rozenbottels ...

ik geniet er ook erg van om de kinderen mee te nemen. het uitstapje naar de boomgaard bijvoorbeeld was echt fantastisch! voor 1 euro de kilo mochten we pruimen plukken en voor de geraapte appels en peren betaalden we een symbolisch bedrag. de zon scheen, we wandelden onder de bomen en zagen vanalles. allerlei dieren die op de vruchten afkomen; rupsen die uit appels kruipen... (ik ben helaas vergeten foto's te maken)

ik hoop dat ze niet alleen het feit leren dat God Schepper is. dat is natuurlijk heel belangrijk. maar door ze mee te nemen de natuur in, hoop ik dat ze meer ontdekken. dat als God de Schepper van dit alles is, hoe oneindig creatief Hij wel niet moet zijn; hoe betrokken op de wereld nu nog steeds dat het elk jaar weer oogsttijd wordt...

en ik hoop natuurlijk dat ze zullen leren hoe kostbaar de schepping is. en hoe belangrijk het is om er zorgvuldig mee om te gaan. natuurlijk kan ik ook goedkope jam bij de supermarkt kopen. maar samen vruchten verwerken laat hoop ik ook iets zien over de kostbaarheid van de schepping: potjes niet weggooien maar bewaren; geraapte appels niet weggooien omdat er plekjes inzitten maar de goede stukken eruit snijden; niet alleen maar kant en klaar toetjes eten maar de smaak van yoghurt met zelf gemaakte appel-rozenbottel saus leren waarderen.
in deze blog had ik al eens eerder beschreven waarom ik denk dat natuur belangrijk is voor kinderen.

tenslotte nog een aantal websites die ik de afgelopen tijd met veel plezier heb bezocht:
Laat de volken voor U zingen
U danken
want U bent goed

Laat de volken U bedanken
want U bent goed,
grote God!

God zegent ons:
een rijke oogst kwam binnen.
De Heer gaf ons veel meer dan wij verdienden
Zegen komt van God!

Heer, blijf bij ons,
blijf ons uw zegen geven,
zodat op heel de aarde ieder leven
vol is van ontzag.

Laat de volken voor u zingen
U danken
want U bent goed.

Laat de volken U bedanken
want U bent goed,
grote God!

[deel van Psalmen voor Nu 67]

zondag 13 september 2009

zondagse overpeinzingen en Laura

Ik ben op dit moment 'Het kleine Huis in het grote Bos' aan het voorlezen aan mijn dochter van bijna 5. We vinden het allebei fantastisch! Wellicht ken je alleen de televisie-serie; ik zou zeggen: gooi onmiddellijk de serie aan de kant en begin met de boeken! Laura Ingalls Wilder heeft deze boeken geschreven over haar eigen jeugd als dochter van pioniers om de verhalen van de ontginners en hun leefwijze door te vertellen. Het is dus een waargebeurde vertelling van een klein meisje; in een bos, op de prairie, in een lange winter, aan de rivier - tot aan de volwassenheid.

Voor vandaag een passend citaat voor op de zondag ;-)
Op zondag mochten Mary en Laura niet hollen, niet schreeuwen en geen lawaai maken als ze speelden. Mary mocht niet aan haar lappendeken naaien, en Laura mochten niet verder breien aan de wantjes die ze voor kleine Carrie maakte. Ze mochten wel braaf naar hun papieren poppen kijken, maar ze mochten er niets nieuws voor maken. Ze mochten niet aan de poppenkleren naaien, zelfs niet alleen maar spelden.
Ze moesten stil zitten luisteren terwijl ma uit de bijbel voorlas, of verhalen over leeuwen, tijgers en ijsberen uit 'De wonderen van de dierenwereld', het grote boek van pa. Ze mochten naar de plaatjes kijken, of hun lappenpoppen vasthouden en met ze praten. Maar iets anders mochten ze niet doen.

Voor Christi is dit volledig vreemd; ze luistert er met grote ogen naar. En ik eigenlijk ook wel een beetje. Hoe anders ziet onze zondag eruit?
Hoewel ik één ding herken: ik hoop elke zondag weer dat mijn zoon van 2 zonder rennen en schreeuwen zijn uur in de crèche doorbrengt om niet zijn kreten in de kerkzaal te horen... ;-)
Wij leven toch wel in een tijd waarin alles voor kinderen erg wordt aangepast en waarin we dat in de kerk ook doen. Daar ben ik blij om.

Vandaag draaide ik voor 't eerst mee als 'juf' in de kinderclub tijdens de preek, 't Doke (duifje in het Frysk). Mooi om mee te maken hoe de kids in kleine club een verhaal horen en er een werkje van mogen maken. En daarna in de hele kerk op het podium mogen staan en ervan mogen vertellen. We nemen ons voorbeeld aan Jezus die de kinderen zegende op een moment dat de volwassenen dat niet belangrijk vonden. Wij willen niet dat onze kerkdiensten alleen diensten van volwassenen zijn, terwijl Jezus toch zegt dat we allemaal moeten geloven als een kind.

Maar we willen ook niet een wereld apart creëren voor de kinderen, zodat ze nooit de overstap naar een kerkdienst zullen maken. De verhalen die ik hoor van kerken die zondagsschool voor kinderen van de hele basisschool leeftijd hoor, zijn eigenlijk altijd: "als ze 12 zijn, nemen ze afscheid van de zondagsschool en maken ze de overstap naar de kerkdienst niet echt. We zijn blij als ze met tienerdiensten komen... "
Natuurlijk schrijf ik dit niet om deze gemeenten te veroordelen. Ik vind het zelf veel te moeilijk om keuzes te maken hoe we het evangelie in deze cultuur voor kinderen & jongeren van deze tijd dichtbij kunnen brengen! Ook wij kennen de pijn en de moeite van tieners die niet meer komen...
Maar ik vraag me wel af wanneer je moet aanpassen en wanneer niet.

Ik neem Christi ook weleens 's middags mee naar een leerdienst; gewoon waar ze een uur stil moet zitten zonder dat ze er nou veel van begrijpt. Ik vind het belangrijk dat ze ingroeit in de gewoonte om zondags naar de kerk te gaan, niet alleen als het leuk / begrijpelijk / ervaarbaar is voor haarzelf. Dat is het voor mij als volwassene immers ook niet altijd...
Het lezen van 'Het kleine Huis in het grote Bos' zet me dus wel aan het denken.
Zijn we vooruit gegaan nu we zoveel aandacht besteden aan onze kinderen?
Of is het ook wel belangrijk om ze te leren participeren als ze het niet snappen / leuk vinden?
Een tijdje geleden las ik over de 'Twins Harris' die een blog hebben en recentelijk ook een boek hebben geschreven: 'Do Hard Thing'. Zij vinden dat de huidige cultuur adolescenten veel te veel oplegt om een aantal jaren niets te doen, te genieten van het leven, zonder iets zinvols te doen en iets toe te voegen aan de maatschappij. Ik heb een interview met ze beluisterd en ook dat zette me aan het denken.
In hoeverre verwennen we jongeren? En voor mij: in hoeverre begint dat al met allerlei dingen aan kleine kinderen aanpassen?
Wat te denken van de uitgestelde volwassenheid; is dat positief?
En... als we alles proberen aan te passen en uit te leggen voor onze kinderen; leren ze dan het leven zoals het is? Leren ze dan dat ze soms dingen gewoon moeten accepteren; dat ze met liefde en idealen het leven tegemoet kunnen treden?
Of leren ze vooral eruit te pikken wat ze prettig vinden?

Het zijn gewoon maar wat gedachten die ik zo het web opgooi...
Ik weet het; ze klinken nogal enorm...
Misschien herken je ze, misschien wel helemaal niet.
Ik denk dat jullie hier allemaal je eigen keuzes in maken. Ik ben natuurlijk benieuwd naar andere bespiegelingen hierover...

woensdag 9 september 2009

Shoppen voor een goed doel!

In een vorige mail schreef ik al ‘drie hoeraatjes voor Marktplaats!’. Ik maak graag gebruik van deze site om dingen te kopen die anders wellicht weggegooid worden en bij ons thuis opnieuw gebruikt kunnen worden. Soms kom ik er ook opeens iets anders tegen. En dat is het initiatief van Esther.
Esther naait en borduurt de prachtigste lakentjes, tassen, kussenhoesjes, kasthangers enzovoort… (zie de foto's) Ik vind zelf de geruite lakentjes met geborduurde rand erg leuk!
Ik zocht naar voorbeelden om zelf te maken, maar het werk van Esther zou ik toch aanraden om te kopen. Een groot gedeelte van de opbrengst is namelijk voor een goed doel.

Zij schrijft daar zelf over: een paar weken geleden las ik in de Visie (EO) een artikel over de extreme droogte in Oost Afrika, en werd daar door geraakt. De mensen hebben geen of nauwelijks drinkwater en geen eten. 4 christelijke organisaties zijn een actie gestart, waaronder "Red een Kind". Toen besloot ik om voorlopig 50 % van de verkochte artikelen aan de organisatie "Red een Kind" te geven.

Hier nog wat meer informatie, van de site van ZOA:
De vier organisaties Red een Kind, Tear, Woord en Daad en ZOA-Vluchtelingenzorg hebben actie gevoerd vanwege de aanhoudende droogte in grote gebieden van Oost-Afrika. Door de droogte zijn oogsten mislukt, sterft het vee en heeft de bevolking nauwelijks meer te eten en te drinken. Tientallen miljoenen mensen zijn hierdoor getroffen. Het geld wordt door ingezet om de bevolking te helpen in de acute nood, maar vooral om de bevolking te helpen op zoek te gaan naar structurele oplossingen. Samen met partnerorganisaties wordt onder meer gewerkt aan plannen om water te 'oogsten'. De vier organisaties geloven dat noodhulp móet, maar dat structurele oplossingen noodzakelijk zijn om het droogteprobleem in Oost-Afrika op te lossen.

Hier kun je op de site van Red een Kind informatie vinden over deze actie en ook een filmpje bekijken van de EO.

Ik wil graag op mijn blog reclame maken voor het werk van Esther. Het ziet er superleuk uit en tegelijk komt het geld voor een groot deel terecht bij mensen die het erg hard nodig hebben.

Je kunt de producten van Esther vinden op haar website: http://www.liefhandwerk.nl/ of op Marktplaats (zoeken op 'geruite lakentjes' en Gorinchem).
Ik hoop dat veel mensen een kijkje nemen en een bestelling doen!

zondag 6 september 2009

soberheid: kinderkleren

het is weer september!
dat betekent dat het tijd wordt om de kledingkasten te inspecteren; op zoek te gaan naar hoge schoenen, spijkerbroeken, bodywarmers en longsleeves...

stel dat je sober wilt leven (lees dan deze blog voor een motivatie daarvan); hoe doe je dat dan met kinderkleding?

ik moet eerlijk zeggen dat ik het erg leuk vind om voor Christi en Boaz kleding uit te zoeken, te combineren, iets nieuws te kopen... maar ik wil ook graag consuminderen.

in de bijbel kun je meerdere uitspraken rond kleding vinden.

Paulus vindt dat vrouwen niet moeten opvallen door hun haardracht, dure kleding of sieraden, maar door goede daden. (1 Tim 2,9)

Jezus zegt: maak je toch geen zorgen over hoe je je moet kleden! de bloemen doen er niets voor en zien er prachtig uit; God zorgt echt wel voor je... (Mat 6,28)
Tegelijkertijd staat er in Prediker: draag altijd vrolijke kleuren, kies een feestelijke geur (Pred 9,8)

de bijbel is enerzijds kritisch op rijkdom en de rol die kleding in je leven kan spelen. het kan zomaar een afgod worden. dat is herkenbaar; hoeveel tijd en energie kan styling van jouzelf, je kind, je huis, je ... (vul maar in) wel niet kosten...
maar de bijbel geeft ook aan dat goed is om te genieten van wat God geeft. en God heeft zo'n rijkdom aan stoffen en kleuren in de schepping gelegd dat ik denk dat we daar best van mogen genieten.
ik probeer alleen alert te zijn op de rol die kleding speelt en de woorden van Paulus en Jezus me eigen te maken. ik probeer de Schepper te eren door er mooi uit te zien, mijn kinderen leuk te kleden - maar tegelijk ze aan te leren dat schoonheid vooral te maken heeft met een schoon hart en goede daden.

dat was de preek ;-) nu de praktijk!

ik probeer mijn plezier voor kleding en het verlangen naar soberheid als volgt te combineren:
ondergoed, sokken en schoenen koop ik nieuw. ondergoed koop ik degelijk (HEMA dus); ik heb gemerkt dat dat betekent dat meerdere kinderen het kunnen dragen, dus dat vind ik duurzaam. sokken koop ik goedkoop. schoenen weer niet. ik koop laarzen, gympen, crocs en teva's tweedehands; maar leren schoenen koop ik nieuw. duur!!!

de rest van de kleding probeer ik tweedehands te kopen; het is een sport om niets nieuws te kopen. ik heb een aantal manieren daarvoor:
allereerst een paar keer een goede rommelmarkt. op tijd gaan en goedkoop kopen. en dan 's middags nog een keer als mensen dingen weg willen doen. afgelopen Koninginnedag heb ik een halve zomeruitzet voor Boaz gescoord...
verder loop ik regelmatig binnen bij de kringloop. daar hangen veel oude en gare kleren, maar regelmatig hangt er echt iets moois tussen. en dan zijn het prettig kleine prijsjes... er zijn grotere kringloopwinkels waar echt veel kleding te koop is. in Kampen bijvoorbeeld. daar zijn de prijzen duurder, maar kun je wel echt prettig winkelen ;-)
verder is er natuurlijk Marktplaats! drie hoeraatjes voor Marktplaats! als ik echt iets zoek, doe ik dat via MP. ik heb er teva's gekocht (die kunnen door de brievenbus), zomerjassen, spijkerbroeken (die zijn lastig tweedehands in goede staat te vinden) en ook wel pakketten. het lastige is dat verzendkosten best kostbaar zijn; maar het is zeker de moeite waard. en... je kunt natuurlijk proberen je secondhand gescoorde kleding opnieuw te verkopen!
tenslotte is er gelukkig bij mij in de buurt een goede tweedehands merkkleding winkel: madelief in leeuwarden. daar zijn prachtige kleren. niet goedkoop, maar wel mooi. ik ga er deze maand zeker kijken voor winterjassen.

nog een aantal tips bij tweedehands kleding:
  • let goed op de maat. als kleding in de droger is geweest, kunnen katoenen shirts uiteindelijk wel een maat kleiner uitvallen.
  • let goed op merken. mijn ervaring is dat veel duurdere merken écht een betere pasvorm + uitstraling hebben als je ze second hand koopt. ik let dus zeker op goede merken en probeer dan koopjes te scoren. mexx shirtjes voor baby's zijn echt super zacht; en oilily shirts blijven echt heel mooi ;-)
  • misschien is tweedehands soms even duur als kleding van de goedkoopste kledingwinkel. ik kies dan toch voor tweedehands omdat ik het duurzamer vind. goedkope kleding is snel verwassen of uit model en bij tweedehands kleding kun je letten op pasvorm en kleur. bovendien is het prettig als er meer dan één kind in een kledingstuk kan lopen, toch?
ook leuk: binnenkort organiseer ik bij onze kerk een kledingverkoop voor een goed doel. op een grote rommelmarkt in ons stadje waarbij onze kerk altijd open is. ik vraag iedereen om een tasje in te leveren zodat het bij elkaar veel kleding is.
natuurlijk zoek ik dan zelf ook even goed...
het levert een mooi bedragje op voor het goede doel en levert een bijdrage aan duurzaamheid in kinderkleding! bovendien is het hartstikke leuk en gezellig om te doen!

woensdag 2 september 2009

geloven begint thuis

Afgelopen voorjaar kwam in Nederland een (de vertaling van een) boek uit met deze titel: Geloven begint thuis. Schrijver is Mark Holmen, jeugdwerker uit Amerika. Het is een interessant boek dat de insteek neemt bij het gezin.

Als het gaat over het geloof van onze kinderen, denken we misschien aan allerlei dingen: aan aandacht voor kinderen in de kerkdienst, leuke christelijke kinderclubs, een goede Bijbelgetrouwe school. Allemaal belangrijk, maar Mark Holmen schrijft dat onderzoek heeft uitgewezen dat een kerkdienst, een jeugdleider of een jeugdkamp absoluut niet de belangrijkste invloed op het geloof van jongeren heeft.
Als het gaat om geloofsinvloeden bij tieners staat met stip bovenaan… mama! En papa natuurlijk als een goede tweede! De conclusie die in het boek getrokken wordt: Ondanks hun gespecialiseerde opleiding moeten kerkelijk leiders beseffen dat als een kind thuis geen christelijke opvoeding krijgt, zelfs de beste onderwijzers en lesprogramma’s maar weinig impact zullen hebben. Een wekelijkse bijeenkomst kan het nooit winnen van de dagelijkse ervaringen die een kind thuis opdoet.

Natuurlijk is het prima en erg belangrijk dat we in de kerk veel in het kinderwerk investeren. In de kerk is er plek voor iedereen; ook voor kinderen. Juist de gemeente van Christus moet niet vergeten dat Jezus zelf alles onderbrak om kinderen te zegenen, terwijl de volwassenen vonden dat dat niet de hoogste prioriteit had.
Maar… we moeten niet als kerk de taak van de ouders overnemen. Maarten Luther zei: vaders en moeders zijn apostelen, bisschoppen en priesters voor hun kinderen, want zij maken hen bekend met het evangelie.

Dat betekent dat wij als ouders er over na moeten denken hoe in ons gezinsleven Christus zelf in het middelpunt kan staan. Het is belangrijk om zélf je kinderen te leren Bijbellezen en bidden, met ze te zingen en ze de moeilijke dingen uit te leggen. Zeg niet: vraag dat maar aan de dominee…, maar probeer er zelf achter te komen en ga zelf met je kind op ontdekkingstocht uit.
Heb je er weleens over nagedacht welk bijbels onderwijs je belangrijk vindt voor je kind en hoe je dat zou kunnen geven? Heb je er weleens over nagedacht hoe je kind zou kunnen leren bidden? Zijn er Bijbelteksten of liederen waarvan je graag wilt dat je kind ze uit het hoofd leert? Hoe kun je je kind gastvrijheid leren en goedgeefsheid, hoe kun je in je gezin liefde en meeleven oefenen?
Dat zijn dus niet allereerst de taken voor de kinderclub, voor catechisatie en club – dat zijn allereerst taken voor ons als ouders!
4 Luister, Israël: de HEER, onze God, de HEER is de enige! 5 Heb daarom de HEER, uw God, lief met hart en ziel en met inzet van al uw krachten. 6 Houd de geboden die ik u vandaag opleg steeds in gedachten. 7 Prent ze uw kinderen in en spreek er steeds over, thuis en onderweg, als u naar bed gaat en als u opstaat. [Deuteronomium 6]

Naar aanleiding van: Mark Holmen, Geloven begint thuis. http://www.arkmedia.nl/

Ik wil graag nog een blog over family nights schrijven in het kader hiervan... wordt vervolgd dus!