familie

“It is a good rule, after reading a new book, never to allow yourself another new one until you have read an old one in between.”

(C.S. Lewis)

nadat ik de afgelopen tijd met veel plezier het (nieuwe) boek van leslie leyland fields, "Parenting is your highest Calling", over rare beelden die de wereld om je heen en jijzelf van het ouderschap kan hebben en wat de bijbel daarover zegt, ben ik nu in een erg oud boek begonnen. het is het boek "What is a Family?" van edith schaeffer. het is geschreven in 1975 (!) en (helaas) nog nooit in het nederlands uitgegeven; je moet het dus in het engels lezen...

in dit boek beschrijft ze op enthousiasmerende en warme wijze wat een familie is. ik vind het uitnodigend om te lezen! in het eerste hoofdstuk vergelijkt ze een familie met een mobile; zo eentje die wel in een kinderkamer hangt, of buiten in de tuin; een kunstwerk dus.

A family is a mobile. A family is the most versatile, ever-changing mobile that exists. A family is a living mobile (...) made up of human personalities. In so many ways a familie is a mobile - an artwork that takes years, even generations, to produce, but which is never finished.

(...)

A mobile is a moving, changing collection of objects constantly in motion, yet within the framework of a form.

(...)

What is a family? A family is a mobile. A family is an art form. A family is an exciting art career, because an art form needs work.

dan beschrijft ze hoe belangrijk het is om die jaren werk erin te steken, in je gezin, in je familie. hoe belangrijk het is gezamenlijke herinneringen op te bouwen, om je kinderen dat framework mee te geven.

Memories are worth working for. (...)

Memories (...) are a preparation for future life and a protection at times of future temptation to "blow it". Twentieth-century children, with all that works against lasting relationships, and everything that is for breaking all ties to prove freedom, need all the help they can be given.

nu hadden wij gister een familie dag in de dierentuin om te vieren dat papa / opa 60 jaar was geworden. een heerlijke dag!

grappig om dan edith schaeffer daarover te lezen:

Family reunions, memories, little things to help keep the memories alive are not a luxury that takes too much time and effort and money, but a definite necessity on someone's part, if the mobile is to be beautiful and not lopsided and broken.

en dan tenslotte deze prachtige zin:

a Christian family is a mobile blown by the gentle breeze of the Holy Spirit

natuurlijk is het niet alleen maar prachtige woorden, beelden en familiefeestjes. het mooie aan edith schaeffer is ook de aandacht die ze heeft voor de gebrokenheid en de bedreigingen die op ons allemaal afkomen.

There are no beautiful mobiles, works of art in the form of families, which have never been in danger of being broken. Frustration, anger, impatience, the feeling of being misunderstood, the giving in to daydreams of perfection - these or other forms of dissatisfaction invade every human relationship for at least minutes, if not hours or days. Have any two people never felt like walking away from each other? The difference is that the deep underlying sense of the importance of family continuity must be stronger than the insistence on having perfection.

er is altijd iemand die ervoor moet gaan. die continuiteit belangrijker vindt dan perfectie. de vraag is aan jou: wil jij dat zijn?

iedereen moet die vraag voor zichzelf beantwoorden.

wil ik, in mijn gezin en in mijn familie, degene zijn die trouw is, die zich oefent in volharding, die verder kijkt dan die ene ruzie of gekwetstheid? wil ik de liefde en trouw van God opvangen en weerspiegelen? neem ik het voortouw, organiseer ik eens wat, zoek ik degene op die zich er buiten voelt vallen, kan ik mijn eigen plannen even opzij zetten?

en dan is familie ook gewoon erg leuk!

met z'n allen van de glijbaan afgaan...

allemaal een gek feesthoedje op...

samen patat eten...

lachen om die gekke apen...

met plezier afscheid nemen en zin hebben in de volgende keer!