zaterdag 26 november 2011

voorbeelden adventsrooster

dag!

morgen is het alweer de eerste dag van advent.
de tijd waarin we vol verlangen uitzien naar onze Heer.
komt Hij al?

om dat verlangen aan te wakkeren
en het met elkaar in onze gezinnen te delen
heeft Ann Voskamp uit Canada in 2010 een bijbelleesrooster geschreven

dit jaar mocht ik dat van haar vertalen in het Nederlands
en gratis verspreiden

het is de basis van het rooster zoals ik dat in 2010 voor de lijdenstijd heb geschreven
allebei de roosters gaan uit van de teksten in het Oude Testament die naar de komst van de Heer Jezus toe lijden

het rooster van Ann is toch wel heel anders
en daarom ben ik erg blij dat ik het jullie zo kan aanbieden!

voor elke dag is er een bijbelgedeelte, een stukje tekst, een gebed en een soort van actie
en er zijn symbolen, prachtig vormgegeven, die je aan je eigen "stronk van isaï" / kerstboom kunt hangen

in Amerika is dit een gebruikelijke manieren van het vieren van advent
type bij 'google afbeeldingen' maar eens 'jesse tree' in!

de PDF kun je als booklet uitprinten, of dat bij een copyshop laten doen
de symbolen lever ik er ook los bij
je kunt dan kiezen voor de symbolen die bij het leesrooster horen
of voor zwart-witte symbolen die je kunt inkleuren.
(je kunt ook op internet nog andere symbolen vinden en uitprinten, als je dat wilt)

het rooster begint dinsdag pas, dus je hebt nog even om het geheel voor te bereiden!

je bent volkomen vrij om het rooster met iedereen te delen!
ik vraag dan altijd of diegene wel volger van mijn weblog wil worden
zodat ik een beetje weet wie het allemaal krijgt en leest

en zoals altijd ben ik erg benieuwd naar reacties / voorbeelden / foto's!

ik wens jullie een gezegende advent toe
dat de Heer woning maakt in je huis en in je hart - en in dat van je kinderen!

als je het leesrooster "Stronk van Isaï"nog niet ontvangen hebt
kun je me mailen: jannekeniemeijer@hotmail.com

hieronder volgen een aantal voorbeeld-pagina's

Je wordt uitgenodigd om meer van Zijn liefde uit te pakken
Misschien valt de sneeuw wel in geluidloze witte wolken om je heen als je deze woorden leest.

Misschien hoor je het geklots van de golven buiten je huis, een regelmatig ritme onder de palmbomen. 

Of de regen stroomt in langzame en stille riviertjes langs de ramen.

Waar je op deze gekantelde, draaiende aardbol ook bent als je deze woorden leest; ieder van ons, de hele planeet, allemaal komen we dichterbij – wachtend.

We wachten op Christus – tot Hij komt.

We zijn middenin de tijd van Advent, de vier weken voorafgaand aan Kerst.

Het woord ‘advent’ komt van een Latijns woord en betekent ‘komst’.

Wachten wij allemaal op deze aardbol niet tot Christus komt? Op God in de etensbak, die Zelf ons Brood is geworden, de Redder in doeken gewikkeld die Zelf onze mantel van de gerechtigheid wil zijn; de Christus die precies geeft wat wij niet tot stand kunnen brengen – Kerst.

Alleen Christus kan Kerst geven.

We wachten op de heerlijke komst van Christus. Soms is het hart dat verlangt naar het geschenk – al een deel van het geschenk zelf!

Waar je huis ook staat op deze wereld; misschien heb je vandaag wel ergens een adventskalender gezien. Zo’n kalender met 25 kleine deurflapjes om onder te gluren, een manier om de dagen tot Kerst te tellen. Elke dag open je een deurtje en zeg je: “Kom binnen, Jezus!” Als je de deurtjes open doet, open je deuren, ogen en je hart voor Hem.

Je wilt toch wachten als Zacheüs? Zie je Zacheüs bovenin die boom zitten? Hij klom het hoogst, kneep zijn ogen het dichtst, en hoopte het meest – hij wilde de eerste zijn om Jezus de hoek om te zien komen.
 
Dan heb je dit nodig: een stronk van Isaï. Een boom die zijn wortels diep in het verleden uitslaat, dwars door de verhalen van het Oude Testament, terug naar het allereerste begin. De takken strekken zich zo wijd uit dat je heel het panorama kunt zien van Gods verhaal, vanaf het moment dat de eerste ster boven Eden twinkelde tot het verblindende licht over Bethlehem.

Deze stronk van Isaï waartegen ons hart hoog opklimt in deze tijd van verwachting, is genoemd naar Isaï, die de vader van David was. Het is de eerste Koninklijke tak in de boom van de Messias die zou komen. Aan David had God beloofd dat zijn familielijn, zijn zonen, zijn familie, eeuwig Koning zouden zijn. Toen zijn zonen, kleinzonen en achterkleinzonen zich van God afkeerden – toen ze meer van de zonden hielden dan van hun Vader – toen hun koninkrijken uit elkaar vielen en het wel leek alsof heel die Koninklijke stamboom van Isaï bij de wortel afgehakt was – toen beloofde onze God, die vasthoudt aan Zijn verbond en aan al Zijn beloften: Maar uit de stronk van Isaï schiet een telg op, een scheut van zijn wortels komt tot bloei. Op die dag zal de telg van Isaï als een vaandel voor alle volken staan. Dan zullen de volken hem zoeken en zijn woonplaats zal schitterend zijn. (Jesaja 11 vers 1 en 10)

En dus gaan we niet zomaar flapjes van de Adventskalender omdraaien, maar we doen iets anders: we wachten op Christus zoals Zacheüs – op de bovenste tak. We lezen de verhalen uit het Oude Testament, het hele verhaal van de mens, van Adam tot Christus. Elk verhaal wijst vooruit naar de komst van de belofte, die ongelooflijke onmogelijke belofte, de Heerlijke Christus. Elke keer als we zo’n vervulde belofte lezen, hangen we de  versiering bij dat verhaal aan de takken van de boom, onze eigen Stronk van Isaï. Die stronk is een teken van onze God die Zijn verbond eeuwig houdt en een hartstochtelijke liefde voor de mensen koestert. Zijn liefde ontvouwt zich als een oneindig geschenk door al die duizenden jaren heen.

En als het dan de dag van Kerst is, als er een einde komt aan de tijd van het wachten en als het licht begint te stralen – dan verwonderen we ons als Zacheüs, we vieren vol enthousiasme het feest dat in hem worden alle beloften van God ingelost; en daarom is het ook door hem dat we amen (dat betekent JA) zeggen, tot Gods eer. (2 Korintiërs 1 vers 20)

Kun je het horen? Onze stemmen klinken samen op de Kerstmorgen, samen met de engelen: JA! Eer aan God, ja! Amen, ja!

Leun ver naar voren op de tak van jouw Stronk van Isaï en kijk naar Hem uit – als je zo op Hem wacht, wordt het verlangen in je hart dan niet steeds groter?



13 december
  Het licht verwarmt ons

Vandaag lezen we: Jesaja 9 vers 2 en 6-7

Als we in deze tijd van het jaar door het raam naar buiten kijken, zien we het: de hele wereld versierd met strengen van licht, twinkelend en stralend. Eens leefden we in een duister land, de tijd voordat ons leven verwarmd werd door hoop in Christus. Nu vieren we het Licht van de Wereld die ons leven verlicht met de schitteringen van genade. Komt, verwondert u hier mensen!

Het kind dat in de stal wordt geboren is onze machtige God. In die dagen zo lang geleden is het de Vader, de Eeuwige, zonder begin of eind, die naar ons toekomt in de roze, glanzende huid van een baby. Het Woord is vlees geworden. De eeuwige Vader wordt de Zoon. De Zoon is aan ons gegeven! God maakt zichzelf het geschenk voor ons – liefde die voor ons geboren is! Wie is niet in de wolken met een geschenk van zo’n Vriend?

Hij is de Wonderbare, wonderen volgen Hem overal: het wonder van Zijn geboorte, de wonderen die Hij deed, Zijn opstanding, Zijn wonderbare geschenk van redding. En Hij is onze Raadsman, Gods wijsheid die ons vertelt hoe we in het licht kunnen leven. Hij is ook onze Prins van de Vrede. Zijn Koninkrijk groeit en groeit in onze harten.

Komt, verwondert u hier mensen! Het licht van God straalt helder en zeker. Zijn licht en liefde verwarmen ons gezicht in het land van de duisternis.

Heer Jezus, uw komst betekent dat de dag van het licht aanbreekt! We stappen te voorschijn uit de koude schaduwen van de dood en we koesteren ons in Uw warmte. U geeft ons licht Heer, met uw lichtstralen van liefde.

Zijn liefde voor de wereld uitpakken: geef iemand vandaag een kaars en steek die aan. Vertel dat je bidt dat het licht van Christus hun hart vandaag mag verwarmen. Verberg het licht niet onder een korenmaat.


21 december
  Het water van berouw


Vandaag lezen we: Matteüs 3 vers 1-6

Johannes de Doper, de man die ons over de komst van de Genade vertelt, lijkt meer een wildeman. Hij draagt geen merkkleding, eet niet in chique restaurants en woont zeker niet in het mooiste huis van de straat. Hij is een radicaal, die leeft in de wildernis, met vlekken op zijn kameelharen kleding en een bord vol knisperende sprinkhanen. Want soms kun je het beste een plaats maken voor Jezus in deze wereld door wereldse manieren op te geven.

Hoewel hij de zoon is van de man die moest zwijgen, roept de stem van Johannes in de wildernis, als donder in de droogte. God Zelf spreekt. Hoor je de donder?  

Het goede nieuws van Jezus, het evangelie, begint altijd in de wildernis, op uitgedroogde en dorstige plaatsen. In de wildernis werden de tien geboden gegeven en in onze wildernis moet de genade ons vinden.

Berouw, een verandering van ons hart, onze gedachten en onze manier van leven, kan tranen teweeg brengen. Tranen als een milde regen op onze gebarsten en harde harten. Onze zonden worden weggewassen door regenstromen van genade. Je ziet nieuwe groei en hoop uitspruiten, zachte twijgjes. Genade komt in ons leven, het hemelwater valt zachtjes neer.

Heer Jezus, ik ben kadootjes aan het inpakken, en ik bak en ik bereid het feest voor; help me om ook tijd te maken om berouw te hebben en de weg voor U gereed te maken.


Zijn liefde voor de wereld uitpakken:  koop vandaag een klein plantje (geef je de graszaden trouwens ook nog steeds water?). Elke keer als je dit plantje water geeft, neem dan de tijd om berouw over je zonden uit te spreken en Jezus te bedanken dat Hij jouw hart heeft bekeerd. Vier het nieuwe leven!


Geen opmerkingen:

Een reactie posten