bang

gister is anna gedoopt

van de kinderclub kregen we een prachtig kunstwerk: de goede Herder met in zijn armen Anna

eromheen de schaapjes van de kinderen

daarna zongen we het liedje

'je hoeft niet bang te zijn'

thuis zingen we het vaak als de kinderen niet kunnen slapen

nu zong ik het in de kerk

met achter me allemaal mensen

op schoot boaz die zachtjes meezong

naast me mijn lief die later vertelde hoe het hem ontroerd had

naast me vriendin martine met de kleine anna in de armen

verderop opa en oma met christi tussen zich in

"leg maar gewoon je hand

in die van onze Heer"

ik ben zo iemand die regelmatig door allerlei angsten wordt overvallen

tijdens de zwangerschap: zal het allemaal goed gaan?
(in allerlei fasen van de zwangerschap zijn er weer andere angsten mogelijk...)

tijdens de bevalling: gaat het lukken dat dit kind geboren wordt zonder dat het (weer) ongewild in een keizersnede eindigt... zal het kind de bevalling goed overleven... kom ik er een beetje ongeschonden uit?

in de eerste weken: ademt ze nog? kijkt ze wel goed? lacht ze wel op tijd en maakt ze wel contact?

en dieper weg: ben ik wel een goede moeder?

zal ik niet teveel fouten maken en hen kwetsen of iets in gang zetten dat helemaal niet goed is?

(alsof het allemaal van mij afhangt - zie het boek van leslie leyland fields)

voor mij was het erg goed om dit simpele lied te zingen

en een preek te horen over 1 Tessalonicenzen 5

wij zijn kinderen van het licht

we horen niet bij de nacht

we moeten vechten tegen de slaap

Jezus is als een morgenster in ons leven opgegaan

de angst hoort bij de nacht

die moeten we verjagen

in de naam van Jezus zelf

ach...

en dan kun je je angsten blijkbaar ook doorgeven

mijn dochter is soms ook bang

bang voor muggen in de nacht

bang dat er brand komt

dikke tranen...

eerst werd ik er een beetje kriebelig van

maar toen schaamde ik mezelf

ging met haar mee

nam haar op schoot

even huilen bij mama

"weet je nog wat we gister in de kerk zongen?"

"ja..."

"wat dan?"

"je hoeft niet bang te zijn"

"zal mama dat nu ook voor jou zingen?"

"ja..."

(zachtjes zingen, kind op schoot)

"en zal mama nu nog voor je bidden?"

"ja..."

(samen bidden, dicht bij elkaar, dicht bij God)

"ga je nu nog even lekker een boekje lezen?""

"nee, nu wil ik slapen"

en weer schaamde ik me: ik stelde het boekje lezen voor om haar nog een beetje af te leiden.

maar ze was al rustig

we hadden toch gezongen?

we hadden toch gebeden?

"slaap lekker liefje"