gastblog sarina brons - van der wekken

in de vorige blog schreef ik over de moedercursus die we hebben georganiseerd en graag weer willen organiseren. we moeten nog kiezen of we het boek van bert reinds behandelen of dat van sarina brons. bert reinds heeft eerder dit en dit gastblog geschreven; maar vandaag een stukje van de hand van sarina brons. zij schrijft vooral over het belang van samen praten over de (geloofs)opvoeding van je kinderen.

Wat leuk om te lezen dat er ergens in den lande een groepje moeders bij elkaar komt rond een boek over opvoeding. Altijd weer inspirerend om te horen dat ouders de roeping als opvoeder serieus nemen.Ik zeg het bewust zo:
wij zijn geroepen tot opvoeden. Wij hebben onze kinderen zoveel bij te brengen! Het is daarnaast waardevol om ons ook een beetje verdiepen in de wereld van het kind en te beseffen wat kinderen bezighoudt; hoe hun denkpatronen in elkaar zitten en ook wat ze allemaal nog niet kunnen.
Wij zijn als ouders zo belangrijk voor kinderen omdat ze zo afhankelijk van ons zijn. Dat geeft ouders een geweldige verantwoordelijkheid die tegelijkertijd ook een uitdaging is. Met andere moeders nadenken over opvoeden helpt om je missie duidelijker te krijgen. Vrouwen kunnen elkaar heel nabij komen!
In mijn werk prikkel ik graag tot nadenken: wat wil jij de opvoeding bereiken? Wat wil je meegeven? Een kind is maar zo kort bij je op de weg naar zelfstandigheid. Kinderen zijn boeiend, vertederend, oneindig loyaal, maar soms wil je ze het liefst achter het behang plakken.
Het is een spannende vraag hoe je als ouder je kind het beste begeleidt. Elk kind is uniek en heeft sterke en zwakke kanten.Hoe ga je daar zo goed mogelijk mee om en geef je het kind wat het nodig heeft? Los van de verschillen tussen kinderen ervaren ouders nogal eens een spanningsveld tussen grenzen stellen en houden van je kind. Ik wil ouders bemoedigen om zowel onvoorwaardelijke liefde te laten ervaren en ruimte te geven aan het kind, als ook grenzen te stellen. Dat laatste schept duidelijkheid en rust omdat een kind weet waar het aan toe is. Dat vindt een kind niet altijd, daarom gaat het grenzen over. En wat dan? Wat doe je met boosheid van je kind en van jezelf? Hoe beloon je en lok je gewenst gedrag uit? Hoe straf je op een manier dat een kind daarvan leert?
Grenzen zijn nodig, maar grenzen zijn geen doel op zichzelf,. Via grenzen draag je een levensvisie over en leert een kind zich hopelijk normen en waarden eigen maken. Grenzen zijn nodig om je kind te helpen groot worden.

Leuk om te lezen dat mijn boek op de nominatie staat om gelezen te worden.
Welk boek jullie ook kiezen, ik ben ervan overtuigd dat wij als christenen elkaar erg nodig hebben. We kunnen elkaar bemoedigen om daadwerkelijk handen en voeten te geven aan de opdracht om kinderen te vertellen van onze Schepper en om voor te leven dat Zijn aanwijzingen vanuit de Bijbel zo goed zijn.

God zegene jullie in de onderlinge ontmoetingen en in omgaan met jullie kinderen. Het ga jullie goed!

* * * * * * * * *

tot zover sarina brons. nu ik weer ;-)

hoe doe je dat; een kring of cursus ontwikkelen?

allereerst: al het materiaal van de eerdere cursus, over het boek 'de roeping van het moederschap' van sally clarkson is gratis beschikbaar. als je mij mailt; kan ik je alles per email doen toekomen. dan krijg je de praatjes; de opdrachten; de liedjes en filmpjes én een planning voor de ochtend. bovendien ideeën om mee te geven en bijbelleesroosters; posters en persberichten.

in deze blog kun je iets lezen over het boek van sally clarkson.

vervolgens; als je het zelf wilt doen. een aantal aandachtspunten:

• doe het samen! met één of twee anderen ben je creatiever, hoef je zelf minder te doen, kun je kijken wie waar goed in is; heb je een groter netwerk om moeders / vaders / opvoeders uit te nodigen
• bereid het goed voor! zorg voor een goed praatje of spreek af dat je samen iets leest. vooral de bespreking moet je goed voorbereiden. gewoon een beetje in het rond praten is vaak niet zo bevredigend. bedenk een volgorde van vragen / opdrachten.
• wees creatief! alleen praten is wel leuk; maar het is nog leuker als je ook even wat moet doen. hang stellingen in de ruimte op en laat iedereen bij een stelling gaan staan waar z/hij het mee eens is. neem plaatjes mee ('kaarten op tafel') en bedenk een vraag rond het onderwerp waar mensen een kaartje bij moeten zoeken. laat iedereen iets tekenen.
• zorg voor goede leiding! een gesprek zonder gespreksleiding verzand gauw in meningen en bekende verhalen. zorg voor een gespreksleider die goed en vriendelijk kan ingrijpen en weet wat ze met een ochtend wil bereiken.
• wees flexibel! het mooiste is altijd onverwacht. een perfecte planning en goede vragen moeten niet de spontaniteit torpederen. leer jezelf om daarmee om te gaan; met de spanning tussen planning en spontaniteit.
• evalueer! tijdens de afwas of bij het voorbereiden van de volgende keer kun je makkelijk even nagaan of het allemaal goed ging en of er extra aandachtspunten zijn voor een volgende keer
• maak een tafel met boeken! over het onderwerp, over geloofsopvoeding, of gewoon met christelijke leesboeken. altijd leuk om in de pauze samen bij te staan! oude exemplaren van 'eva' kun je bijv weggeven.

ik ben erg benieuwd of er meer moeders zijn met ervaringen in kringenwerk.

ik zou zeggen: reageer onder deze post; zodat we van elkaar kunnen leren!