eeuwigheidszondag

afgelopen zondag was het eeuwigheidszondag

de laatste zondag van het kerkelijk jaar

komende zondag begint advent alweer!

op de laatste zondag van het kerkelijk jaar wordt gedacht aan de overledenen

niet overal gebeurt dat heel uitgebreid

in mijn gemeente wordt er bijvoorbeeld geen aandacht aan gegeven

dat gebeurt in de oudjaarsdienst

maar ik denk er meestal wel even over na

had er dit jaar wel een viertafel over willen maken

maar dat is er niet van gekomen

dierbare overledenen

die hebben we vast allemaal

en wellicht hebben zelfs onze kinderen al met de dood te maken gehad

een dood dier

een oma die is overleden

of misschien iemand in het gezin

of een vriendje

onze kinderen hebben nog niet zoveel met de dood te maken gehad

maar ze weten wel dat er mensen in ons leven zijn die wij missen

een paar jaar geleden is één van onze beste vriendinnen overleden

totaal onverwacht

liet man en jonge kinderen achter

dat kwam heel dichtbij!

christi heeft R eigenlijk niet goed gekend

ze kent foto's van haar eerste verjaardag waar ze op staat

maar heeft geen persoonlijke herinneringen meer

maar ze weet wel dat wij haar missen

toen ik twee jaar geleden op vakantie een heerlijk vrolijke nieuwe vriendin kreeg,

zei ze: "nu hoef je niet meer verdrietig te zijn dat R er niet meer, want nu heb je haar toch!?"

lief

de kinderen weten ook dat onze opa's en oma's niet allemaal meer leven

een paar nog wel

die bezoeken we en die betekenen veel voor ons en ook veel voor onze kinderen

mijn opa's leven niet meer en soms mis ik mijn opa op de raarste momenten

ik vind het erg jammer dat hij christi, boaz en anna niet heeft ontmoet

dat kan ik dan ook wel tegen de kinderen zeggen

gelukkig kunnen we ook zeggen dat al deze mensen bij God zijn

veilig

goed

en dat we wachten op Gods nieuwe wereld, waar we allemaal nieuwe lichamen van God krijgen

om samen te genieten van het Leven!

in de prentenbijbel van Marijke ten Cate staat daarover een plaat waar de kinderen altijd weer enthousiast van worden; dat is wel een plek waar ze willen wonen!

natuurlijk zijn er ook kinderboeken over de dood.

het blad waar ik in de redactie zit had laatst (29-11) een special over leven en dood

met iemand anders schreef ik een boekenoverzicht, en daarin ook een stukje rond kinderboeken:

De laatste jaren is er veel aandacht voor rouw vanuit het perspectief van kinderen. Max Velthuijs schreef daar bijvoorbeeld het bekende ‘Kikker en het vogeltje’ over. Er zijn ook kinderboekjes vanuit christelijk perspectief. Toen het vriendje van haar zoon was overleden, schreef en tekende Mariska Vos het boek ‘Een stoel in de hemel’. Zoals ze zelf zegt ‘om het verdrietige sterven te kunnen plaatsen in een hoopvol kader, namelijk de liefdevolle kracht van Christus’. In het boek vind je 6 verhaaltjes over Bram die zijn vriendje Boris moet missen. Er is een verhaaltje over de begrafenis, maar bijvoorbeeld ook over de eerste verjaardag. In elk verhaal wordt iets over God verteld; dat het overleden kind bij God in de hemel is, maar net zo goed hoe het kind dat blijft leven de zorg van God kan ervaren. Aan het eind van het boekje wordt kort nog informatie over rouwverwerking gegeven.

Riet Fiddelaers-Jaspers is zeer deskundig op het gebied van rouw, ook rouw bij kinderen. Op haar website www.in-de-wolken.nl vind je veel informatie en literatuurtips rond het onderwerp.

het boek van mariska vos is niet meer nieuw verkrijgbaar.

van de week zag ik nog wel een exemplaar bij wever van wijnen verzendboekhandel

via internet is het tweedehands wel verkrijgbaar

en bij de bibliotheek hebben ze het ook wel (misschien even digitaal aanvragen)

ik heb het boekje tweedehands gekocht

op dit moment speelt het niet zo bij ons

maar dat kan zomaar zo zijn

ik vind het prettig dan iets in huis te hebben

en het luistert nauw, boekjes over de dood

zomaar kan het eigenlijk een beetje vaag zijn

en voor je kinderen helemaal geen troost bieden

dat doet mariska vos wel

hebben jullie ervaring met rouw en kinderen?

kun je daar iets over vertellen?

mijn vriendin schreef ook gedichten

die je zelfs kon zingen

bijzonder genoeg had ze ook over de dood geschreven

een prachtig lied naar aanleiding van het eind van 1 korintiërs 13

(ook te zingen op liedboek 487)

de vriendschap met de Eeuwige geeft glans

aan ons bestaan vol pijn, verdriet en zorgen

als in een spiegel wordt ons openbaar

wat voor de mensen anders was verborgen

wij zien Gods Ruimte, eeuwig Perspectief

het leven nu wordt al omarmd door Morgen

gevangen door het raadsel van de dood

en machteloos door wazigheid en vragen

belijden wij vol zekerheid en hoop

dat God ons kent en op de arm wil dragen

en eenmaal staan wij met Hem oog in oog

een vriendschap overstijgend onze dagen