donderdag 2 december 2010

nogmaals: omgevallen beker




tja... dat leek natuurlijk heel leuk
niet meer boos worden als er bekers omvallen
gewoon het ze laten opslurpen met een rietje...

maar wat als je zoon
een sjaal gebruikt
als lasso
en de chocolademelk
(die wij bijna nooit drinken
want het vlekt zo -
maar -
het was zo koud
dat ik het op had gewarmd)
van de tafel sleurt
over de grond
en mijn spijkerbroek


wat doe je dan?

...

toen werd ik toch boos
want ik vind dat dit echt niet de bedoeling is

trouwens...
boosheid vind ik op zich ook niet erg
sommige dingen zijn het waard om boos over te zijn
als mensen grenzen over gaan
of kinderen dingen bewust doen die niet mogen
is er niets mis mee om te laten merken dat dat verkeerd is

ik probeer de kinderen alleen wel te leren:
"als je boos bent, moet je extra goed opletten"
ze zijn natuurlijk regelmatig boos op elkaar
en daarin zijn volwassenen en kinderen gelijk
door boosheid laat je je zomaar meeslepen
dus die zin zeg ik regelmatig
christi kent 'm wel uit haar hoofd
"als je boos bent, moet je extra opletten"
dat komt uit de bijbel; lees hier maar na

en als ouder is een andere overweging ook nog belangrijk
maak ik mijn kinderen bang?
als ouder heb je altijd een andere positie
zomaar kan je boosheid vooral landen
als iets waar kinderen bang van worden
bang van jou worden
en dat is natuurlijk niet de bedoeling!

vinden jullie dat ook?
of zitten jullie daar anders in?
ik ben wel benieuwd hoe jullie met het fenomeen 'boosheid richting kinderen' omgaan

maar goed...
terug naar die chocospetters
opslurpen van de vloer vond ik niet zo'n goed idee
dus: schoonmaakteiltje gepakt
en doekjes
en de kinderen wilde het zowaar zelf schoonmaken
dikke pret

ik hoop maar dat ze geleerd hebben hoe vies chocolademelk is
en ook hoe lekker het is
om het gewoon zelf op te drinken ;)


2 opmerkingen:

  1. Ik probeer me altijd zoveel mogelijk in te houden.
    Ik ben nogal heftig, dus dat is niet altijd makkelijk.
    Maar ik laat haar wel merken dat ik echt boos ben, en als ik over mijn grens bied ik wel mijn excuses aan.
    Dat moet zij tenslotte ook.

    Groeten Herma

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hoi Janneke, je schrijft leuk en herkenbaar. Ook mijn geduld wordt nog wel eens op de proef gesteld met vier kleine meisjes (zie zusjesvantoor.blogspot.com) maar boos word ik niet zo snel. Ik merk dat rustig en beslist optreden heel goed werkt, van binnen ben ik dan geirriteerd, maar door mijn kalmheid lijkt de boodschap beter over te komen. En als ik wel boos word, dan gaat de 'boosdoener' even op de trap zitten; dan is de boosheid (van beiden) ook zo weer gezakt. En we maken het ook altijd weer goed ;)
    Groetjes Corine
    PS Ik vind het een super idee, het rietje bij omgevallen bekers!

    BeantwoordenVerwijderen