dinsdag 25 juni 2013

"Windows of Hope"

onderstaande tekst is vrijdag 21 juni
gepubliceerd in het Nederlands Dagblad 
de foto's (behalve de bovenste & onderste)
zijn gemaakt door Jonneke Oskam

Randa durft niet op de foto. 

Ze is uit Syrië gesmokkeld 
en haar man heeft gevochten in het Free Syrian Army. 

Ze roept haar dochter 
en die poseert gewillig met mij. 

Randa doet me aan Lea denken. 
Ze heeft fletse ogen, 
een ongelukkig huwelijk. 

Ze is zwanger van haar zevende kind. 
Ik ontmoet haar op de workshop ‘Window of Hope’ 
die Arab Woman Today in Irbid (Noord-Jordanië) organiseert. 


AWT is de lokale partner die het project in Jordanië uitvoert. 
Het is hun missie 
om de Arabische vrouw te verzoenen 
met God, 
zichzelf 
en de samenleving. 

Het leven is niet gemakkelijk voor Arabische vrouwen: 
vaak hebben ze te maken met misbruik en geweld. 
Waardigheid en zelfbewustzijn 
krijgen ze vaak niet mee. 
AWT richt zich al jaren 
op het bouwen van zelfvertrouwen en zelfrespect 
voor Arabische vrouwen. 

Ruba, manager: “We voelen de roeping in ons hart 
om stem voor de stemlozen te zijn, 
hoop voor wie geen hoop meer hebben.” 

Nu er zoveel Syrische vluchtelingen in Jordanië zijn, 
zet AWT zich in voor de kwetsbare vluchtelingenvrouwen.

In Irbid leven veel Syrische vluchtelingen 
in appartementen, tentenkampjes en zelfs parken. 
Weinig hulporganisaties (NGO’s) zijn hier actief. 
Daarom organiseert AWT deze trauma workshop, 
waar ik Randa ontmoet. 

Randa vertelt hoe haar gelukkige jeugd eindigde, 
toen ze trouwde. 
Ze straalt triestheid uit 
en de vrouwen om haar heen zeggen 
dat Randa er ouder uitziet dan haar eigen moeder. 
Als ze vertelt over haar huwelijk 
lopen de tranen over haar wangen. 
De oorlog heeft alles nog erger gemaakt. 
Toen haar man terugkwam van de gevechten, 
was hij agressief. 
Hij slaat de kinderen. 
Hij kan geen werk vinden 
en zij probeert iets te verdienen door te naaien.


Ik ben onder de indruk van Deema, 
één van de medewerkers van AWT. 
Ze neemt de tijd 
en vertelt Randa nog eens de hoopvolle woorden uit de workshop: 
niet je uiterlijk is belangrijk, 
niet alleen wat je eet en waar je slaapt. 
Je ziel is belangrijk, 
en de hoop die je in je ziel meedraagt. 

Je bent een sterke vrouw; 
God heeft je waardigheid gegeven. 

Als niemand in het leven je liefde geeft, 
hef dan je hoofd op 
en denk aan de liefde van God, je Schepper. 

De werkvorm die AWT gekozen heeft, 
geeft veel ruimte aan de vrouwen. 
Ze mogen zelf kiezen 
wat ze vertellen 
en leren de positieve momenten in hun leven te benoemen. 


Over een paar weken is er een follow up. 
Zo hoopt AWT deze kwetsbare vrouwen verder te helpen.

In oorlogen en crisissituaties zijn deze moeders sleutelfiguren. 
Bij elkaar kunnen ze hun verhaal niet kwijt, 
want allemaal hebben ze gruwelijke herinneringen. 


Randa’s buurvrouw 
(“noem mijn naam maar niet, ik sta voor elke Syrische vrouw") 
vertelt dat in haar dorp het leger 
een strafexpeditie uitvoerde. 
Een groep jongeren werd onder een boom gezet 
en doodgeschoten. 

De moeder van 2 jongemannen 
sliep die nacht 
op de dode lichamen 
van haar zoons 
om ze te beschermen 
tegen de honden.

Ik voel me overspoeld 
en hulpeloos 
bij het horen van al deze verhalen. 

Wat kan ik zeggen? 
Wat kunnen we doen? 

Ik ben blij dat ik de krachtige presentie en hulp zie 
die deze Jordaanse christenvrouwen kunnen bieden. 
Als Arabische christenen 
zijn ze sterk geworden door alle tegenstand 
die zij als christen hier ontmoeten. 

Ik snap het enthousiasme van ZOA 
over deze krachtige partner.

Ze belichamen een levende hoop.



Randa gaat terug naar haar appartement. 
Ik bid voor haar de woorden van Lea: 
de Heer heeft mijn ellende gezien (Gen. 29,32). 


je kunt op de website van ZOA meer lezen 
over de hulp die zij in jordanië bieden
wil je misschien ook overwegen hen te steunen? 
via de site kun je doneren

je kunt er ook linkjes naar de verhalen van de andere vrouwen vinden. 
bid je mee voor de syrische vrouwen? 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten