en nu is het even klaar
met de bloemen
de lachende kinderen
de zoete taarten
soms gaat er gewoon iets mis
ook in mijn jolige wereld
vandaag bedacht ik:
laat ik niet alleen de bloemenjurken
de gelukte foto's
en de grappige verhalen
hier plaatsen
soms gaat het gewoon mis
in ons geval
met de tanden
van anna
daar zitten gaatjes in!!!
erg treurig
er moet een tand getrokken worden
en gaatjes gevuld
zwarte dag
voor ons...
ik voelde me zo schuldig
zo tekortschieten
wilde de tijd wel terugdraaien
veel vaker poetsen
in één keer de beker leegdrinken
nooit meer iets anders dan kruidenthee
geen gebrek aan goede voornemens
en schuldgevoelens...
toen...
kwamen we in het ziekenhuis
het eerste verlossende woord van de tandarts was
"ik vind dit geen verwaarloosd gebit"
het laatste verlossende woord van de assistente was
"soms heb je gewoon pech"
pfff
dat was ik
ik liep even leeg
en voelde me weer wat lichter...
samenvattend:
er is een aantal oorzaken
voor die gaatjes
sommige liggen bij ons
sommige buiten ons
maar het blijft zo
dat er iets mis is gegaan
en dat het hartstikke stom
en mislukt voelt
en...
dat ik het al die weken
niet heb gemeld
hier op mijn blog
en misschien is dat nog wel stommer
vandaag sprak ik een vader
die verdriet had om een kind
met wie het niet goed ging
en die blij was als hij "lotgenoten" sprak
die snappen dat je niet altijd wilt uitwisselen
hoe goed het met je kinderen gaat
en welke successen ze boeken
au!
hoe doe ik dat op internet?
zijn de weblogs die ik lees (en schrijf) ook het uitwisselen van successen?
hoe ziet mijn facebook pagina eruit?
hoeveel ruimte geef ik op die manier
voor ouders
bij wie het anders gaat?
kunnen we als ouders ook onze mislukkingen aan elkaar vertellen?
ons verdriet over onze kinderen?
onze moeilijke momenten als het anders gaat?daar zat ik over te peinzen vandaag...
en ik deel het met jullie
jullie denken er ook vast wel eens over na.
Dank Janneke. Succes met poetsen al krijg je niet alle zwarte plekjes weggepoetst.
BeantwoordenVerwijderenMooie blog. Het leven is gewoon niet altijd zonneschijn. Ook wel eens upside down. Ik denk dat je daardoor juist de dingen die wel lukken zo gaat waarderen. Toch?
BeantwoordenVerwijderenniemand heeft gezegt dat t makkelijk zou zijn.....
BeantwoordenVerwijderen2 jaar terug viel er een kopje koffie, uit reactie liet ik onze baby los om de koffie op te vangen... dat was baby -1 tand met n flinke buil op dr kop en een brandplek op dr borstbeen.... :-( ..... en nee dat heb ik me altijd nog niet vergeven...
wat ik zeggen wil.... kinderen groeien van liefde, niet van een ongelukje of verwaarlozing ( daarmee, een paar gaatjes wil ik niet op verwaarlozing gooien hoor, daar gaan mijn gedachten extremere dingen bij denken ) ....
laat t een les zijn... ;-) minder zoet, meer poetsen en als je het leuk vind, mail maar :-) onze kids hebben een voedsel allergie waardoor we heel bewust leuke dingen snoepen van gezonde voeding... :-)
Het leven is inderdaad niet altijd zonneschijn, soms zijn er flinke wolken en is het licht van de zon even niet te zien. Het schuldgevoel herken ik, de tweeling zal een week of 6 geweest zijn toen ik tijdens het voeden 's nachts in slaap ben gevallen en Hannah uit ons bed gerold is...... het was niet hoog maar toch........ welke moeder valt er nu al voedend in slaap en laat haar kind uit bed rollen.......
BeantwoordenVerwijderenEn ook nu ze groter zijn loopt het niet altijd even soepel, een aantal van onze kinderen zijn hoogbegaafd en dat is niet zo handig als iedereen wel eens denkt...... Het brengt heel veel extra zorg mee en vraagt extra voelsprieten van ons als ouders en soms maakt het me ook wel verdrietig. Vooral als mensen zeggen, kan hij/zij dat niet hij/zij is toch zo slim?
Maar dat zijn de dingen die ik niet snel deel, want (zo denken veel mensen) je kunt beter een slim kind hebben dan een kind wat niet goed mee kan komen.......dat is (wordt er dan gezegd) veel erger...... ik durf het inmiddels te betwijfelen!
En wat die gaatjes betreft, het is hier fifty/fifty, 3 kids met de nodige vullingen en 3 niet en ze poetsen allemaal evenveel....
Oei, niet leuk inderdaad :(. Ik ben ook erg slordig als het om tandenpoetsen gaat. Bedankt voor de waarschuwing dus :). En een knuffel voor Anna (en een voor jezelf). En toen Olivia baby was is ze 4 (!) keer op haar tanden gevallen, 4 keer een stukje eraf. Eén keer omdat ik zo nodig mee moest doen aan een Karaoke feestje bij ons in de tuin. Ze is toen uit bed gevallen en ik vond haar met bebloede mond boven aan de trap (van 4 treden, maar toch). Over schuldig voelen gesproken... Toch dapper dat je erover schrijft :).
BeantwoordenVerwijderenDank je wel voor je eerlijkheid! Zou echt helpen als iedereen een beetje eerlijker was (mezelf incl.) over de missers...
BeantwoordenVerwijderen